سولاریس

سولاریس یک درام علمی-تخیلی مفکرانه و جویای تامل است که در سال ۱۹۷۲ منتشر شد. این فیلم به کارگردانی آندری تارکوفسکی در آینده رخ می‌دهد و داستان روانشناسی به نام کریس کلوین را دنبال می‌کند که برای بررسی علت فروپاشی روانی خدمه یک ایستگاه فضایی در مدار سیاره دوردست سولاریس فرستاده می‌شود.

هنگامی که کلوین به ایستگاه فضایی ویران و ترسناک می‌رسد، به زودی متوجه می‌شود که سولاریس قدرت‌های مرموز و بالقوه خطرناکی دارد. اعضای خدمه در تلاشند تا به روانیت خود پایبند باشند در حالی که توسط ظهورهای جسمانی از افکار و خاطرات درونی خود تسخیر می‌شوند. خود کلوین نیز وقتی با ظهوری از همسر درگذشته‌اش مواجه می‌شود، در این پازل روانشناختی گرفتار می‌شود.

سولاریس با بررسی موضوعاتی مانند حافظه، هویت و طبیعت واقعیت، به عمق روان انسان می‌پردازد. تارکوفسکی با آرامش و تاملی که در داستان ایجاد می‌کند، با استفاده از تصویربرداری شگفت‌انگیز و طولانی، یک جوی رویایی و مغرورانه را به وجود می‌آورد.

ناتالیا بوندارچوک با بازی جذاب خود به عنوان همسر درگذشته کلوین، عملکردی جذاب ارائه می‌دهد، در حالی که دوناتاس بانیونیس کلوین را با ترکیبی پیچیده از کنجکاوی، ترس و آسیب‌پذیری نقش می‌بازد.

سولاریس به خاطر بررسی فلسفی شرایط انسانی و تصویربرداری نوآورانه‌اش، تحسین منتقدان را به دست آورده است. این فیلم دو جایزه و چهار نامزدی را دریافت کرده و در حال حاضر امتیاز ۸.۰ از ۱۰ را در IMDb دارد. این فیلم نوآورانه برای طرفداران علمی-تخیلی مفکرانه و مطالعات عمیق شخصیتی، یک فیلمی که باید دیده شود است.