احتمالا شیطان

“شیطان، احتمالاً” یک درام تامل‌برانگیز است که توسط روبرت برسون کارگردانی و نویسندگی شده است. این فیلم در سال ۱۹۷۷ منتشر شد و داستان زندگی ناامیدانه چارلز را که توسط آنتوان مونیه نقش آفرینی شده است، در پی دارد که به تدریج از جامعه خسته شده و ناامید می‌شود. چارلز به طور متوالی به سمت‌های مختلفی مانند سیاست، دین و روان‌شناسی می‌پردازد، تنها برای رد کردن آنها. در مواجهه با فروپاشی اخلاقی و فیزیکی اطراف خود، چارلز در نهایت خودکشی را به عنوان تنها راه فرار خود می‌پذیرد.

فیلم برسون به بحران وجودی قهرمان خود می‌پردازد و تحقیقی عمیق و نیهیلیستی از شرایط انسانی ارائه می‌دهد. “شیطان، احتمالاً” موضوعاتی از جمله بیگانگی، فروپاشی اجتماعی و جستجوی معنا در یک جهان ناامید را بررسی می‌کند. با سبک خشک و کمینه‌گرایانه خود، این فیلم نظریه‌ای قدرتمند درباره ناامیدی و ناامیدی که می‌تواند در زندگی مدرن وجود داشته باشد، ارائه می‌دهد.

با حضور اکثراً بازیگران فرانسوی، از جمله تینا ایریساری و هنری دو موبلانک، این فیلم احساس ناامیدی و بی‌احساسی شخصیت‌ها را از طریق بازی آنها به تصویر می‌کشد. علاوه بر این، سینماتوگرافی بصری برسون و گام‌به‌گام آهسته‌اش به ایجاد جوی تاریک و ناامیدی فیلم کمک می‌کند.

“شیطان، احتمالاً” با استقبال منتقدان مواجه شد و سه جایزه و یک نامزدی را به دست آورد. با تصویر قدرتمندی از انگست و انتقاد اجتماعی خود، این درام فرانسوی گوشه‌های تاریک روان انسان را بررسی می‌کند و تاثیری بر مخاطبان خود می‌گذارد.